Θηλώματα
Τα θηλώματα, γνωστά και ως κρεατοελιές, είναι μικρά, στρογγυλά, καλοήθη ογκίδια του δέρματος. Συνήθως το χρώμα τους είναι ίδιο με...
Οι μυρμηγκιές ή μυρμηκιές είναι καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος οι οποίες προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (Human Papilloma Virus-HPV). Πάνω από 70 είδη HPV ιών έχουν ενοχοποιηθεί για τις βλάβες αυτές.
Αν και πρόκειται για μια καλοήθη κατάσταση, οι μυρμηγκιές προκαλούν ανησυχία στους ασθενείς καθώς μπορεί να συνοδεύονται με έντονο κνησμό, πόνο ή αιμορραγία, ενώ αν εντοπίζονται στα πόδια μπορεί να δυσχεραίνουν τη βάδιση.
Οι μυρμηγκιές είναι η δεύτερη σε συχνότητα δερματική νόσος μετά την ακμή. Τα παιδιά και άτομα νεαρής ηλικίας προσβάλλονται συχνότερα από τον ιό που τις προκαλεί, λόγω του ανώριμου ανοσοποιητικού συστήματος των ατόμων αυτών, αν και δεν αποκλείεται η εμφάνισή τους σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως σε χέρια, πόδια και πρόσωπο.
Η μετάδοση τους γίνεται με απλή επαφή με μολυσμένα άτομα ή αντικείμενα, συχνά σε θέσεις που παρουσιάζουν μικρές λύσεις της συνέχειας του δέρματος, εκδορές ή άλλους μικροτραυματισμούς, ενώ είναι δυνατή η μετάδοση τους από ένα σημείο του σώματος σε ένα άλλο έπειτα από επαφή με τη μολυσμένη περιοχή.
Οι μυρμηγκιές ανάλογα με την κλινική τους εικόνα διακρίνονται σε:
• Κοινές μυρμηγκιές – Στρογγυλές ή ακανόνιστες, ελαφρώς επηρμένες ή επίπεδες, λευκού, γκρίζου ή καφέ χρώματος
• Ομαλές μυρμηγκιές – Ελαφρώς επηρμένες ή επίπεδες, λείας επιφάνειας, ανοιχτού καφέ ή γκριζοκίτρινου χρώματος
• Θηλωματώδεις μυρμηγκιές
• Δακτυλοειδείς ή Νηματοειδείς μυρμηγκιές
Επιπλέον, ανάλογα με την εντόπιση τους, κατατάσσονται στις εξής κατηγορίες:
• Μυρμηγκιές πελμάτων
• Μυρμηγκιές παλαμών
• Μυρμηγκιές προσώπου
• Μυρμηγκιές γεννητικών οργάνων ή Κονδυλώματα
Η διάγνωση των μυρμηγκιών θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από Δερματολόγο, ο οποίος είναι και ο πλέον ειδικός για τη σωστή διάγνωση και επιλογή της θεραπείας. Συνήθως, η διάγνωση τους δεν παρουσιάζει δυσκολία και γίνεται κλινικά και επισκοπικά. Σπάνια μπορεί να χρειαστεί βιοψία, κυρίως όταν η εικόνα τους μοιάζει με επιθηλιώματα ή καρκινώματα δέρματος σε ενήλικες.
Θεραπεία
Ανάλογα τη μορφή, την εντόπιση και την ηλικία του ασθενούς εφαρμόζουμε τις εξής θεραπείες:
• Κρυοθεραπεία (υγρό άζωτο)
• Διαθερμοπηξία (ηλεκτροκαυτηριασμός)
• Τοπική χρήση χημικών παραγόντων
• Ρετινοειδή
• Χειρουργική αφαίρεση
Πρόληψη
Καθώς ο ιός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός, η τήρηση των παρακάτω κανόνων είναι απαραίτητη για την πρόληψη:
• Συχνό πλύσιμο των χεριών
• Αποφυγή επαφής με γυμνά πόδια στην άμμο και γύρω από πισίνες
• Αποφυγή χρήσης πισίνας σε μολυσμένα άτομα για αποτροπή της μετάδοσης του ιού
• Χρήση ατομικής πετσέτας και σκευών
• Άμεση θεραπεία με την εμφάνιση τους για αποτροπή της μετάδοσης του ιού σε υγιή άτομα