Λεύκη

Η λεύκη είναι μία επίκτητη νόσος του δέρματος και των βλεννογόνων που χαρακτηρίζεται από σαφώς περιγεγραμμένες λευκές κηλίδες διαφόρου μεγέθους και προκαλείται από την προοδευτική απώλεια των λειτουργικών μελανοκυττάρων στα σημεία που πάσχουν.
Ο επιπολασμός της λεύκης κυμαίνεται από 0,5 – 2% του πληθυσμού. Η ηλικία έναρξης κυμαίνεται από νωρίς κατά την παιδική ηλικία έως και την τρίτη ηλικία. Στο 25% των ασθενών η λεύκη εμφανίζεται πριν την ηλικία των 12 ετών.

Κλινική Εικόνα
Η αυτοάνοση αυτή νόσος, εκδηλώνεται με την εμφάνιση λευκών κηλίδων και πλακών σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως τα χέρια, τα πόδια, τις μασχάλες, γύρω από το στόμα, τα μάτια και τα γεννητικά όργανα, καθώς και σε σημεία τραυματισμού του δέρματος από διάφορες αιτίες (φαινόμενο Koebner).
Η εκδήλωση της νόσου συχνά σχετίζεται με παθήσεις του θυρεοειδούς και άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, ενώ ενδέχεται να συνδέεται με μια μορφή κληρονομικότητας.
Ανάλογα με τον τρόπο εμφάνισής της, η Λεύκη διακρίνεται σε:
• εντοπισμένη,
• τμηματική και
• γενικευμένη
Η διάγνωσή της πραγματοποιείται συνήθως κλινικά. Βιοψία είναι δυνατόν να χρειαστεί σε περίπτωση διαφορικής διάγνωσης από άλλες παθήσεις που προκαλούν υποχρωμίες όπως η μεταφλεγμονώδης υπομελάγχρωση, η σπογγοειδής μυκητίαση και η ποικιλόχρους πιτυρίαση.

Θεραπεία
Η θεραπεία της Λεύκης θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τον ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη το όφελος της θεραπείας σε σχέση με τις πιθανές παρενέργειες που έχει κάθε μια από αυτές. Τα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα διαθέσιμων θεραπειών ποικίλουν και δεν είναι δυνατόν να εγγυηθούν τον πλήρη επαναχρωματισμό της περιοχής.

Οι διαθέσιμες μέθοδοι για την θεραπεία της Λεύκης είναι οι ακόλουθες:
• Φωτοθεραπεία με υπεριώδεις ακτίνες UVB – φωτόλουτρα PUVA: Ποσοστό επαναχρωματισμού μεγαλύτερο από 70% σε ασθενείς με πρόσφατη έναρξη της νόσου ή εντοπισμένη νόσο.
• Θεραπεία με Laser Excimer: Αποτελεσματικό σε σταθερές βλάβες μικρής έκτασης οι οποίες καταλαμβάνουν ποσοστό μικρότερο του 30% της συνολικής επιφάνειας του σώματος. Μπορεί να συνδυαστεί με σκευάσματα τοπικής χρήσης καθώς και με μικρής διάρκειας χορήγηση Φαρμάκων από το στόμα.
• Τοπικά Κορτικοστεροειδή: Η πιο συχνά εφαρμοσμένη μέθοδος με μέτρια αποτελεσματικότητα.
• Τοπική χρήση αναστολέων Καλσινευρίνης: Εναλλακτική αποτελεσματική θεραπεία, ιδιαίτερα όταν οι βλάβες εντοπίζονται στη κεφαλή και στο λαιμό. Μπορεί να συνδυαστεί με Θεραπεία με Laser Excimer ή nb UVB.
• Τοπική χρήση ανάλογων Βιταμίνης D: Μέσω δράσης στα Τα λεμφοκύτταρα. Μπορεί να συνδυαστεί με Θεραπεία nb UVB ή PUVA.
• Συστηματικά Κορτικοστεροειδή: Απαιτείται μακροχρόνια αγωγή με αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες.
• Αποχρωματισμός του υγιούς δέρματος: Σε ειδικές περιπτώσεις που οι υγιείς περιοχές καταλαμβάνουν μικρή έκταση, οι υγιές δέρμα αποχρωματίζεται με στόχο την επίτευξη ενιαίου χρώματος.
• Χειρουργικές Θεραπείες: Σε πολύ εντοπισμένες βλάβες και εφόσον η νόσος έχει σταθεροποιηθεί και δεν επεκτείνεται για τουλάχιστον 2 έτη.
• Χρήση τοπικών καλυπτικών κρεμών.
Για την προστασία και την αποτροπή εξάπλωσης των λευκών περιοχών, κρίνεται απαραίτητη η αποφυγή τραυματισμώνκαθώς και η συστηματική χρήση αντιηλιακού, τόσο για τη προστασία των λευκών περιοχών λόγω της έλλειψης μελανίνης, όσο και για του φυσιολογικού δέρματος από εγκαύματα στο έδαφος των οποίων είναι δυνατόν να αναπτυχθούν νέες βλάβες Λεύκης.